گزارشات حاکی از این است که بازار آهن این روزها در پی حمایت از صنایع بالادست و برخی تولیدکنندگان می باشد. از جمله دلایل برداشت چنین مطلبی اجرایی شدن آزمایشی سه ماهه معاملات مچینگ ورق در بورس کالاست که به موجب آن قسمتی از عرضه های بورسی ورق به برخی مشتریان ثابت و مهم به صورت زیر اختصاص پیدا خواهد کرد:

۱) ۴۰درصد از حجم کل تولید ورق کلاف گرم مختص شرکت های نفت و گاز.

۲) ۶۰ درصد از ورق کلاف سرد شامل صنایع خودرو سازی؛ قطعه سازی و لوازم خانگی.

۳) ۸۰ درصد از ورق قلع اندود به صنایع مواد غذایی اختصاص می‌یابد .

کارشناسان معتقدند که این رویه در ابتدا مانعی در جهت مهار حضور دلالان در بازار می باشد اما در ادامه کاهش سهمیه های عادی احتمال دارد که موجبات در تنگنا قرار گرفته شدن تامین مواد اولیه سایر خریداران در بورس کالا و به دنبال آن افزایش نرخ رقابتی برای انها را به دنبال داشته باشد که در نتیجه احتمال افزایش نرخ ورق در بازار مجددا قوت خواهد گرفت. اجرای آزمایشی این شیوه هم در واقع محکی است به منظور میزان اثرگذاری این شیوه در بازار و لذا احتمال بازنگری آن وجود دارد.

تعیین نرخ پایه عرضه مقاطع طویل فولادی شامل میلگرد آجدار و تیرآهن در بورس کالا نیز در کنار  طرح مچینگ ورق ها از موضاعات مهم این روزهای بازار آهن می باشد که با توجه به شرایط سیاسی کشور و عدم  وجود راهکار مدون و از پیش تعیین شده ای برای حل آن سعی بر این شد تا انواع روشها و مکانیزم ها توسط مدیران کشور پیاده سازی شود که هر کدام نقطه ضعف ها و مشکلات خودش داشته است.

شنیده ها حاکی از این است که کمیته تخصصی تنظیم بازار فولاد، تحت فشار فولادی ها به شیوه نامه ای دیگر مجبور شده است که تبعات آن فعلا در نخستین مرحله افزایش بیش از کیلویی ۲۰۰ تومان نرخ پایه عرضه می باشد و طی آن مقرر شده است تا میانگین نرخ رقابتی دو هفته گذشته شمش فولادی به اضافه ۷ درصد، ملاک تعیین نرخ پایه میلگرد آجدار و تیرآهن در بورس کالا قرار گیرد که دود چنین تصمیماتی تنها  به چشم مصرف کنندگان نهایی خواهد رفت.