آهن پرایس: احسان سلطانی، کارشناس اقتصادی در رابطه با حمایت از صنعت فولاد گفت: گسترش صنعت فولاد که از صنایع مادر به شمار می آید از اهمیت های ویژه ای برخوردار است ولی برای گسترش این صنعت بایستی شرایط اقتصادی موجود کشور را نیز در نظر بگیریم و همچنین نقطه تعادلی برای پیشبرد این هدف نیز مشخص باشد. صنعت فولاد کشور ما از انواع حمایت ها و یارانه ها مثل آب، گاز،برق و مواد اولیه ارزان تر نیز برخوردار است.

سلطانی در ادامه افزود: در ماه های گذشته و همچنین در سال گذشته بهای فروش سنگ آهن رشد چشمگیری در بازار جهانی داشته اما فعالان صنعتی این محصول را با قیمت های  پایین تری دریافت کردند. در همین حال انرژی مورد نیاز این صنایع توسط گاز تامین می شود که با قیمت های پایین تری در اختیار این تولیدکنندگان قرار می گیرد همچنین برق و آب مورد نیاز تولیدکنندگان نیز ارازن تر است.

البته موارد دیگری که باید به آن توجه کرد این است که حقوق و دستمزد نیز در ایران در مقایسه با سایر کشورها پایین تر است و هزینه حمل و نقل ریلی نیز در کشور ما کمتر است. همچنین  نرخ موثر مالیاتی بنگاه‌ های فولادی بورسی کمتر از ۱۰ درصد برآورد می‌ شود. 

تولیدکنندگان حتی مالیات محیط زیست و آلودگی را هم نسبت به سایر کشورها کمتر پرداخت می کنند بنابراین صنایع یاد شده در مسیر فعالیت خود از یارانه پنهان قابل ‌توجهی برخور دارند که زمینه سود آوری قابل‌ توجه آنها را فراهم کرده است.

احسان سلطانی در رابطه با حمایت تولیدکنندگان محصولات تکمیلی و خاص نیز ذکر کرد: تولیدکنندگان محصولات تکمیلی و خاص نیز با وجود تحریم‎ ها و محدودیت ‌های بین‌ المللی، بازار انحصاری داشته و دولت نیز پیوسته از آنان حمایت کرده است. این تولیدکنندگان همچنین در قوه مقننه نیز نفوذ داشته و در این صورت مورد حمایت هستند.

در ادامه می توانید این خبر را نیز مطالعه کنید: سایه مافیا بر صنعت فولاد

این کارشناس اقتصادی در ادامه یاد آور شد: نرخ سهام فلزات اساسی که فولاد هم جزء آن است، در چند سال اخیر رشد چشمگیری داشته و همین رشد حاکی از آن است که دولتی‌ ها حمایت قابل‌ توجهی از این صنایع ترتیب می ‌دهند. این حمایت‌ های غیرمنطقی زمینه سود آوری بیش از اندازه برخی از واحدهای فولادی وابسته به دولت را فراهم کرده و در ادامه بنگاه‌های فولادی از سودهای کلان و غیرموجه در مسیر فعالیت خود بهره‌ مند می ‌شوند.

احسان سلطانی در رابطه با راهکار برای شرایط موجود، گفت: می ‌توان شمش فولاد را با نرخ متعادل براساس هزینه تمام‌ شده این محصول در اختیار واحد های پایین‌ دستی قرار داد و از صنایع پایین ‌دستی تعهد گرفت که محصول نهایی را با نرخ مناسبی در اختیار حلقه ‌های انتهایی این زنجیره قرار دهند. راه ‌حل دیگر نیز این است که نرخ نهاده ‌های تولید این واحدها با قیمت‌ های جهانی برابری کند.